Daria Miasoedova

Muziekfotograaf / Marketeer

---

WIE BEN JIJ?

Ik ben Daria Miasoedova (uitgesproken als Mja-so-je-do-va), muziekfotograaf die nu in Antwerpen woont. Ik kom uit Rusland, maar woon al 10 jaar in Europa, dus ik ben ook een beetje Belgisch :)

Wat doe je ALLEMAAL?

Ik combineer een carrière als muziekfotograaf met een fulltime job als B2B-marketeer bij een internationale gezondheidszorgorganisatie. Als muziekfotograaf werk ik voor zalen zoals Ancienne Belgique, de Roma en Trix, waar ik ook workshops geef over concertfotografie, en voor festivals zoals Pukkelpop, Paradise City, Gent Jazz… Ik hou gewoon van muziek en om het vast te leggen. Er is ook enorm veel variatie. De ene avond fotografeer ik een theatervoorstelling, de volgende nacht een rave, en de dag erna een orkest.

je hebt geen typisch parcours afgelegd. hoe ben je in België geraakt?

Het was een lange en soms chaotische weg en dat is waarschijnlijk typisch voor immigranten. Ik had vaak last van imposter syndrome, omdat het soms aanvoelde alsof ik ineens tussen enorm slimme en getalenteerde mensen terecht kwam die erg goed waren in hun vak, en ik uit een totaal andere omgeving kwam. Maar dat blijkt net wat je het snelst laat groeien.

Verhuizen van mijn provinciale Russische stad naar Moskou was mijn eerste grote sprong. Daarna ben ik op uitwisseling naar Frankrijk gegaan om daar een master in cultureel management te volgen,… in het Frans. In die periode liep ik ook stage bij Les Rencontres d’Arles, het grootste fotografiefestival van Europa, een waanzinnige ervaring.

Nadien ben ik in België beland, waar ik opnieuw een taal moest leren en vanuit een job in retail ben doorgroeid naar een marketing- en communicatiefunctie bij een internationaal gezondheids- en verzekeringsbedrijf, een sector met heel wat complexiteit.

Ik heb telkens de best beschikbare keuze genomen, die in het begin vaak heel eng leek, en er dan voluit voor gegaan. :)

wist je altijd al dat je fotograaf wilde worden?

Ik was altijd al verliefd op zowel alternatieve muziek als beeldende kunst, fotografie en cinema. Terwijl ik mijn plek in de wereld probeerde te vinden, zowel financieel als geografisch, kwam mijn eigen creatieve expressie op de tweede plaats.

Ik heb veel geluk en steun gehad onderweg, maar het pad was uitdagend. Toen Covid toesloeg bevond ik mij gelukkig op een van de meest stabiele momenten in mijn leven. Het is door die stabiliteit en ruimte, dat ik ben beginnen experimenteren met straatfotografie en portretten. Echt spelen met duisternis en kunstmatige lichtbronnen. Als ik erop terugkijk, denk ik dat ik een concertsfeer probeerde na te bootsen, omdat ik live muziek zo hard miste. Het eureka-moment kwam toen ik een poster zag van Het Bos, dat ze op zoek waren naar vrijwillige concertfotografen. Daar is voor mij een nieuw en super spannend hoofdstuk begonnen.

wie heeft je geholpen in je parcours?

De community van creatieven en muziekfotografen is echt geweldig. In het prille begin volgde ik in Trix een workshop Concertfotografie van Michelle Geraardyn (een echt rolmodel, als persoon én fotograaf) en die heeft mij niet alleen geholpen om mijn weg te vinden in de industrie maar ook te vechten tegen het imposter-syndroom.

beste momenten tot nu toe ?

Ik ben echt trots dat ik twee jaar lang huisfotograaf mocht zijn in Ancienne Belgique. Het huisfotograaf-traject is een soort residentie, waarbij een fotograaf de kans krijgt om eender welk concert in AB te fotograferen, extra toegang krijgt tot artiesten en de mogelijkheid heeft om een tentoonstelling op te bouwen die wordt gezien door duizenden mensen die door het gebouw passeren. Ze hebben mij een waanzinnige hoeveelheid vertrouwen gegeven op een moment dat ik nog niet veel ervaring had, alleen maar passie, en het zijn de mooiste twee jaren van mijn leven geweest.

waar kijk je naar uit?

Naar enkele aankomende festivals waarvoor ik me aan het voorbereiden ben. Drie tot vier dagen fotograferen op een festival voelt alsof je een hele maand daar bent, zo intens. Het vraagt een heel andere aanpak dan het fotograferen van een concert, en het is iets waar ik verder in wil groeien.

Waar krijg je energie van?

Het mooiste is om al je kennis en tips door te kunnen geven aan de volgende generatie. Tijdens de workshops die ik geef in Trix zie ik hoe mijn studenten zelfvertrouwen krijgen en hun eigen pad vinden.

Wie mag altijd eens bellen voor een samenwerking?

Ik heb al heel lang mijn oog laten vallen op het C2C (Club2Club) festival in Turijn, Italië. Een geweldig avant-pop & experimenteel muziekfestival, wat mijn favoriete stijl is om te fotograferen. Dat zou echt fantastisch zijn!

Wat IS de belangrijkste les die je hebt geleerd tot nu toe?

Elke job heeft zijn voor- en nadelen maar door meerdere dingen te combineren kan je je eigen traject creëren en zo de nadelen een stuk compenseren. Zoek naar een optimale mix van wat je vreugde, community, creatieve output en financiële stabiliteit geeft, dat werkte alleszins voor mij.

Frustrerende momenteN?

Soms is dat combineren van een dag- en nachtjob ook echt zwaar, en helaas is het eerste wat dan sneuvelt, slaap. Ik ben echt niet één van die magische mensen die goed functioneert op 3 uur slaap, dus er zijn wel dagen waarop ik moeite heb om de beste versie van mezelf te zijn, en dat voelt soms wat triest.

waar werk je momenteel aan?

Ik heb recent eindelijk een filmcamera gekocht en ik kijk er enorm naar uit om analoog te verkennen!

Waar droom je van?

Ik ga zeggen wat bijna alle concertfotografen zeggen. Er is geen manier om eromheen te gaan, want het ís gewoon zo: het combineren van de liefde voor live performance en fotografie is een droom die uitkomt!

Cindy Lee zou ik heel graag eens fotograferen. Helaas staat er op dit moment geen tour gepland, maar ik hoop dat dat ooit nog zal gebeuren!

tips

〰️

tips 〰️

Welk boek heeft een grote impact gemaakt op jou?

Ik lees momenteel “Ways of Being” van James Bridle, dat verschillende vormen van intelligentie onderzoekt, buiten het menselijke. Dit is een van de vele, vele redenen waarom we veel respectvoller moeten omgaan met de wereld om ons heen. Ik geloof niet in mens-centrisme en vind dat alle levensvormen respect verdienen.De perfecte manier van mens-zijn, is er een die in harmonie leeft met de natuur, niet een van uitbuiting zoals het nu is.

Een geweldig boek om te ontdekken waarom en hoe we kunnen leren van de wereld om ons heen, en moeten stoppen met onszelf “boven” andere levensvormen te plaatsen en zo misdaden tegen de natuur goedpraten.

Een film die je kan aanraden?

Perfect Days van Wim Wenders. Die film heeft me geraakt zoals geen enkele andere ooit heeft gedaan.

ZELF boekhoudEN of EEN BOEKHOUDER? 

Ik zou er niet eens aan denken om dit allemaal zelf uit te zoeken, dus absoluut: een boekhouder is een topkeuze!

Wie moeten we kennen? 

Sarah Green, een waanzinnig getalenteerde muzikant en een super inspirerend persoon!

Niet alleen de Belgische muziekscene is geweldig, maar ook de concert- en nightlife foto scène! Er zijn zoveel mega getalenteerde fotografen waar ik naar op kijk: Lucinde Wahlen, Margot Lavigne, Taike De Wilde… The list goes on!

Wat betreft internationale inspiratie: ik ben erg geïnspireerd door het verhaal van Pooneh Ghana, die begon met backstage binnensluipen om polaroidportretten van artiesten te maken en die te delen op Tumblr, en nu is ze waarschijnlijk de bekendste concertfotograaf ter wereld.